تاثیر تکنیک کینزیوتیپ در کودکان مبتلا به فلج مغزی: بررسی مروری

مقدمه واهداف فلج مغزی شایعترین اختلال حرکتی است که با ناتوانی و نقص حرکتی مادام العمر ارتباط دارد که می تواند منجر به ناتوانی هایی نظیر ضایعه ، محدودیت عملکرد و محدودیت مشارکت شود. بروز اختلالات حرکتی-روانی منجر به عدم به کارگیری اندام، ضعف و فلج بیشتر، اختلال در انجام فعالیت های روزمره زندگی، وابستگی بیشتر و در نهایت کاهش سطح کیفیت زندگی می شود. بنابراین به علت بروز چنین اختلالاتی انجام درمان به موقع ضروری است. تکنیک کینزیوتیپ تکنیک به نسبت تازه ای است که در برنامه های توانبخشی مورد استفاده قرار گرفته است. هدف این مقاله، مرور منابع به منظور بررسی اثرات تکنیک کینزیوتیپ بر بهبود مهارت های حرکتی در کودکان مبتلا به فلج مغزی می باشد. مواد و روش ها با استفاده از کلمات کلیدی انگلیسی cerebral palsy,taping ,kinesio tape,kinesio taping و واژگان کلیدی فارسی فلج مغزی و کینزیوتیپ در پایگاه های اطلاعاتی نظیر isi, pubmed, scopus, وgoogle scholar تعداد 14 مقاله (10 مقاله کامل و 4 چکیده مقاله)  بر اساس معیار های ورود و تا آپریل 2015 انتخاب شد و پس از مرور برطبق محل به کار برده شدن کینزیوتیپ روی بدن و نوع کاربرد آن دسته بندی شد. یافته ها مرور منابع نشان داد که تکنیک کینزیوتیپ روی عملکرد حرکتی درشت و ظریف و فعالیت های دینامیک موثرتر از فعالیت های پوسچرال و استاتیک است و همچنین در مراحل رشدی و حرکتی بالاتر (سطوح 1 و 2 سیستم طبقه بندی عملکرد حرکتی درشت (gmfcs)) تاثیر بیشتری دارد. نتیجه گیری به نظر می رسد تکنیک کینزیوتیپ می تواند به عنوان مکمل درمان و در ترکیب با سایر تکنیک های درمانی در توانبخشی عصبی کودکان مبتلا به فلج مغزی به منظور بهبود عملکرد حرکتی و فعالیت های دینامیک به ویژه در مراحل رشدی بالاتر (سطوح 1 و 2 مقیاس gmfcs) موثر باشد.